Γράμμα προς εσένα.

Πόσες χιλιάδες φορές θα γίνομαι κομμάτια για σένα.
Εσύ δεν έχεις όνομα..ούτε μορφή για μένα.
Να σε χαίρονται άλλοι και εγώ εδώ να σ' αγαπώ
χωρίς να σε ξέρω.

Πόσο πολύ θα το αντέχω αυτό;
Αέρας είσαι και δεν πιάνεσαι
Φυσάς δυνατά και χάνεσαι
Χάνομαι έτσι και εγώ.

Βάζω νεράιδες να σε βρουν
και πίσω τρέχω εγώ, μα λοξοδρομώ συχνά,
νομίζοντας τον δρόμο αυτόν αποφεύγω
και πάλι πίσω από τις ξωθιές με βλέπεις να πηγαίνω .

Δεν ακούς πια το κλάμα τους
μήτε το δικό μου.
Και όμως ακουγόμαστε στις νύχτας το τραγούδι
και σαν έρθει το πρωί ο ήλιος στεγνώνει τα σεντόνια.

Έγινε το σ' αγαπώ συνήθειά και χαθήκαμε για πάντα.

Θα σε ονειρεύομαι.

η μικρή σου νεράιδα.