Ενώ παλιά οι λέξεις έπεφταν σαν κρύσταλλοι σε μάρμαρο
τώρα πια δεν υπάρχει ήχος..δεν υπάρχει φωνή.
Όταν κάτι φεύγει χωρίς να έχει ενδιαφερθεί καθόλου να μάθεις για τον ερχομό του
οι πράξεις κολλάνε σε έναν χρόνο που δεν μοιάζει με παρόν..παρελθόν..ή μέλλον..-
Θέλω τόσο πολύ να φωνάξω ,στάσου..μην φεύγεις.
Θέλω να κλάψω τόσο πολύ ώστε να μην ξανακλάψω ποτέ μου
Θέλω να γελάσω δυνατά αλλά αυτό μοιάζει τόσο μακρινό..
Μα μόνο αν μπορούσες να με ακούσεις ..να γυρνούσες..να μην έφευγες..
και δεν με νοιάζει κανένα μεταφορικό μέσο που σε παίρνει μακρυά
η ψυχή σου άγγελε μου..η ψυχή σου να μην έφευγε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου