Οδός ποίησης 17.[Διόρθωση 2η]

Εδώ σε αυτή την μικρή γωνιά, χωρίς να προσπαθώ να με βρουν
ξετυλίγω κάθε τι από εμένα και τυλίγω όποιον αρέσκεται να με βρίσκει σε αυτή τη γωνιά.

Κάθε φορά που ο χρόνος σταματά αυτή η γωνιά γεμίζει,
πλημμυρίζει άλλες σκέψεις,
μακρινές αλλά και από μέσα βγαλμένες.

'Αλλοι διαβαίνουν μπροστά Της αδιάφοροι,
και αυτοί καμιά εντύπωση δεν έχουν
Μερικοί εκπλήσσονται
και αυτοί τίποτε δεν γνωρίζουν
Ένας,δυο μονάχα..με κάνουν να χαμογελώ
και να συνεχίζω.

Και ενώ είμαι μόνος,μέσα μου βρίσκουν τον εαυτό τους πολλοί
μα προτιμούν και αυτοί σιωπηλά να σωπαίνουν.

Μυστήρια γωνιά στον κόσμο των βαρβάρων
Οδός ποίησης 17.