Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Λάμπα

                                                      
Και μέσα στης αβύσσου μου τη ζάλη
είδα φως και θάρρεψα πως ξημέρωσε.
Η λάμπα ήταν.Αυτή που έχω ξεχασμένη
να φωτίζει κάτι τις από την ύπαρξη μου.
Ηπατήθην .Από μία λάμπα.

2 σχόλια:

  1. μη πιστεψεις πως τσαμπα καίει η λάμπα...
    άστην να φωτίζει το κάτι τις της ύπαρξής σου μέχρι να ξημερώσει...
    πάντα ξημερώνει...-:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Σπιρτόκουτο !
      Σίγουρα σίγουρα ξημερώνει κάποτε !

      Μα αυτό μου θυμίζει μία άλλη ανάρτηση μου στο ημερολόγιο.

      http://dorisdiamond.blogspot.com/2012/01/blog-post.html

      Τα φιλιά μου !

      Διαγραφή