Και να πονάς, και να πονώ με τον πόνο τον δικό σου !
Γιατί δεν μπορώ να σου τον πάρω,μάτια μου !
Ούτε που ξέρεις πώς το θέλω
Πόσο πολύ το θέλω.
Εγώ είμαι ξύλο από ναυάγιο και εσύ το κύμα
που μια με διώχνεις στην κόλαση
και μια που με τραβάς στην αγκαλιά σου.
Και δεν θα κλέψω ποτέ αυτά τα χείλη
Και δεν θα γευτώ ποτέ αυτόν τον παράδεισο
Εγώ θα είμαι το ξύλο που σου κρατά παρέα ,οργισμένη μου θάλασσα
Ενώ εγώ λιώνω σιγά σιγά στα αλάτια σου
Με ένα μειδίαμα στα διψασμένα μου χείλη
Είναι ο φόβος του αμφίβολου που με κυριεύει
Είναι ο φόβος των μελλούμενων τρικυμιών
Και να γελάσεις, και να γελάσω μαζί σου και γω !
Γιατί δεν έχω λόγο να μη χαρώ για σένα,μάτια μου
Ούτε που ξέρεις πώς το θέλω
Πόσο πολύ σε θέλω
Γιατί δεν μπορώ να σου τον πάρω,μάτια μου !
Ούτε που ξέρεις πώς το θέλω
Πόσο πολύ το θέλω.
Εγώ είμαι ξύλο από ναυάγιο και εσύ το κύμα
που μια με διώχνεις στην κόλαση
και μια που με τραβάς στην αγκαλιά σου.
Και δεν θα κλέψω ποτέ αυτά τα χείλη
Και δεν θα γευτώ ποτέ αυτόν τον παράδεισο
Εγώ θα είμαι το ξύλο που σου κρατά παρέα ,οργισμένη μου θάλασσα
Ενώ εγώ λιώνω σιγά σιγά στα αλάτια σου
Με ένα μειδίαμα στα διψασμένα μου χείλη
Είναι ο φόβος του αμφίβολου που με κυριεύει
Είναι ο φόβος των μελλούμενων τρικυμιών
Και να γελάσεις, και να γελάσω μαζί σου και γω !
Γιατί δεν έχω λόγο να μη χαρώ για σένα,μάτια μου
Ούτε που ξέρεις πώς το θέλω
Πόσο πολύ σε θέλω
Όμορφο!:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως γίνεται και με βρίσκει η σκέψη σου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε βρήκα ποιος το 'γραψε
- θά 'θελα να 'ταν...
Σευχαριστώ Αντρι :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το ανώνυμο σχόλιο παρακαλώ βάζετε κάποιο Όνομα,επίσης είναι αδύνατον να βρείτε αλλού ποιος το έγραψε αφού ότι ανεβαίνει στα blogs μου είναι δικό μου και δημοσιεύτεται με τους όρους πνευματικής ιδιοκτησίας. Οπότε αν ψάχνεται το όνομα του δημιουργού αυτό είναι Doris Diamond Θ.Σ .
Το διαβάζω και το ξαναδιαβάζω
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό το όμορφο, εξαιρετικό κείμενο
- είναι λογοτεχνία, ποίηση!
Να σαι καλά :) Χαίρομαι που αρέσει.
ΑπάντησηΔιαγραφή