Είναι θλιβερό,μέσα σε όλα,να μην έχω και εσένα. Εσένα που μπορείς να με σώσεις και να μου κρατάς συντροφιά. Την χρειάζομαι.
Εσένα να με αγαπάς και να με φροντίζεις. Να με σηκώνεις όταν πέφτω.
Εσύ που να με βοηθάς μπορείς να ξανά περπατήσω.
Ακόμα ψάχνω να σε βρω Εαυτέ μου.
Να με συγχωρέσεις που με άφησα να σε αφήσω.
"Μην με αφήσεις να σε αφήσω. Ποτέ,γιατί κάθε φόρα σκοτώνει την αγάπη και αυτό που μένει είναι τα ερείπια. Εμείς."
Εσένα να με αγαπάς και να με φροντίζεις. Να με σηκώνεις όταν πέφτω.
Εσύ που να με βοηθάς μπορείς να ξανά περπατήσω.
Ακόμα ψάχνω να σε βρω Εαυτέ μου.
Να με συγχωρέσεις που με άφησα να σε αφήσω.
"Μην με αφήσεις να σε αφήσω. Ποτέ,γιατί κάθε φόρα σκοτώνει την αγάπη και αυτό που μένει είναι τα ερείπια. Εμείς."
Συμπύκνωνε τον λόγο σου όσο μπορείς
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι κάνε τον αφαιρετικό
λιτό
να κυλούν τα νοήματα υποδόρεια..
Κόπιασε-
και διάβαζε, διάβαζε Θεοδώρα!
Την καλησπέρα μου!