Χόρεψε κιάλλο ξωτικό

Ξεθωριασμένος και απόψε ο ουρανός
Κρέμονται αναποφάσιστα τα αστέρια
Να πέσουν κι αυτά στων ματιών σου το βυθό
Ή να απέχουν από του χάους το γκρεμό ;

Κάθομαι και γω σε μιαν άκρη και σε κοιτώ
Δεν ενοχλώ της ζωής σου τον ωκεανό
Και κάτι δεν με αφήνει να στραφώ
μακριά από τη λάμψη της μορφής σου.

Χόρεψε κιάλλο γλυκό ξωτικό
μέσ' στους πολύχρωμους καπνούς σου
Γύρνα τον κόσμο σου και μια και δυο
Πάτα τους φόβους σου και σκότωσε τους.

Θα ανάψω φωτιές από όνειρα εδώ
να μεθύσουν από τους καπνούς τα αστέρια
να πέσουν χωρίς σκέψη και αυτά
στην ζάλη του έρωτα σου

Χόρεψε κιάλλο ανήσυχο ξωτικό
μέσ' στους πολύχρωμους καπνούς σου
Γύρνα τον κόσμο σου και μια και δυο
Πάτα τους φόβους σου και εξιλεώσου